Verbum

ба́цька, ✂, м.

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата.

   • Родны б.

2. Ветлівы зварот да старога чалавека.

3. Самец у адносінах да свайго патомства.

4. чаго. Заснавальнік, родапачынальнік чаго-н. (кніжн.).

   • Б. авіяцыі.

◊

• Выліты бацька, копія бацькі (разм.) — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.

• Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).

• Увесь у бацьку (разм.) — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.

|| прым. бацькаў, ✂ і бацькаўскі, ✂.