бац,
-
гукаперайм. Ужыв. як гукаперайманне для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (разм. ). -
у знач. вык. Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.- Б. яго па спіне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)