Verbum

лірыка, ✂, ж.

1. Адзін з трох родаў мастацкай літаратуры, у якім адлюстроўваюцца перажыванні, пачуцці, настроі паэта.

   • Беларуская л.

2. Сукупнасць твораў гэтага роду паэзіі.

   • Л. Багдановіча.

3. перан. Чуллівасць, перажыванні, настрой (разм.).

   • Упасці ў лірыку.

|| прым. лірычны, ✂.

• Лірычная паэзія.
• Лірычнае адступленне (у эпічным або ліра-эпічным літаратурным творы: прасякнутае лірызмам адступленне, афарбаванае інтымнай звернутасцю аўтара да чытача).
• Л. настрой.

лірычны, ✂.

1. гл. лірыка.

2. Прасякнуты лірызмам (у 2 знач.).

   • Л. тон.

3. Пра голас спевака: мяккі, прыемны па тэмбру.

   • Л. тэнар.

|| наз. лірычнасць, ✂.

ліс, ✂, м.

Самец лісы.

|| прым. лісіны, ✂.

• Лісіная ўсмешка (перан. хітрая).

ліса, ✂, ж.

1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.

   • Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).

2. перан. Хітры, ліслівы чалавек.

|| прым. лісіны, ✂.

лісахвост, ✂, м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых з суквеццем у выглядзе мяцёлкі.

|| прым. лісахвоставы, ✂.

лісіца, ✂, ж.

1. Тое, што і ліса (у 1 знач.).

2. Прыстасаванне ў выглядзе тоўстага круглага палена з чашкай, якое кладзецца ўпоперак саней пры перавозцы бярвення (разм.).

|| памянш. лісічка, ✂.

лісічка, ✂, ж.

1. гл. лісіца.

2. Ядомы пласціністы грыб жоўтага колеру.

ліслівіць, ✂; незак.

Крывадушна хваліць каго-н., дагаджаць каму-н. з карыслівай мэтай.

ліслівы, ✂.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

   • Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

   • Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

   • Л. голас (разм.).

|| наз. ліслівасць, ✂.

ліснік, ✂, м.

Тое, што і паслён.

|| прым. ліснікавы, ✂.