ліслівы прыметнік

  1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

    • Л. хлопец.

  2. Які змяшчае ліслівасць.

    • Ліслівая ўсмешка.

  3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

    • Л. голас (размоўнае).

|| назоўнік: ліслівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)