ліслівы, ​.

  1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

    • Л. хлопец.
  2. Які змяшчае ліслівасць.

    • Ліслівая ўсмешка.
  3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

    • Л. голас (разм.).

|| наз. ліслівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)