лірыка назоўнік | жаночы род

  1. Адзін з трох родаў мастацкай літаратуры, у якім адлюстроўваюцца перажыванні, пачуцці, настроі паэта.

    • Беларуская л.
  2. Сукупнасць твораў гэтага роду паэзіі.

    • Л. Багдановіча.
  3. пераноснае значэнне: Чуллівасць, перажыванні, настрой (размоўнае).

    • Упасці ў лірыку.

|| прыметнік: лірычны.

  • Лірычная паэзія.
  • Лірычнае адступленне (у эпічным або ліра-эпічным літаратурным творы: прасякнутае лірызмам адступленне, афарбаванае інтымнай звернутасцю аўтара да чытача).
  • Л. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)