Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ля1, прыназ.

Тое, што і каля (у 1 і 2 знач.).

  • Ля дарогі стаяў збуцвелы крыж.

ля2, нескл., н.

Шосты гук музычнай гамы, а таксама нота, што абазначае гэты гук.

лябёдка1, , ж.

Самка лебедзя.

лябёдка2, , ж.

Машына для падымання і перамяшчэння грузу.

|| прым. лябёдачны, .

  • Л. канат.

лявак, , м. (разм. неадабр.).

  1. Палітычны дзеяч крайне левых поглядаў.

  2. Работнік, які незаконна выкарыстоўвае рабочы час, прылады або прадукт грамадскай працы для асабістай нажывы.

|| прым. лявацкі, .

  • Л. загіб.

лявацтва, , н.

Лявацкая палітыка.

|| прым. лявацкі, .

лявець, ; незак.

Станавіцца левым, больш левым у палітычных адносінах.

|| зак. палявець, .

лявоніха, , ж.

Беларускі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

  • Танцуюць імклівую лявоніху.

лягчаць, ; незак. (разм.).

Тое, што і пакладаць.

|| зак. вылегчаць, .

|| наз. лягчанне, .

лягчэць, ; незак.

  1. Памяншацца ў вазе, станавіцца больш лёгкім.

  2. безас., каму і без дапаўнення. Аб паляпшэнні самаадчування, настрою і пад.

    • Раніцай лягчэе на душы.

|| зак. палягчэць, .