Verbum

ляжак, ✂, м.

1. Ніжняе апорнае ляжачае бервяно зруба.

2. Гарызантальная частка дымахода, якая вядзе ад печы да коміна.

   • Л. дыміць.

3. Месца для ляжання.

ляжалы, ✂.

1. Нясвежы, даўні.

   • Л. тавар.
   • Ляжалая мука.

2. Які пэўны час знаходзіўся ў стане вылежвання, вылежалы.

   • Л. лён.

ляжанка, ✂, ж.

1. Шырокі выступ печы, грубкі для ляжання.

2. Месца, прыстасаванае для ляжання.

|| прым. ляжаначны, ✂ і ляжанкавы, ✂.

ляжацца, ✂; безас.; незак. (разм.).

Пра наяўнасць жадання ці магчымасці ляжаць.

• Нешта яму не ляжыцца.

ляжаць, ✂; незак.

1. Знаходзіцца ўсім целам на чым-н. у гарызантальным становішчы.

   • Л. на зямлі.

2. Быць хворым, знаходзіцца ў пасцелі.

   • Л. у непрытомнасці.

3. Аб прадметах: знаходзіцца на паверхні ў нерухомым стане (бакавой часткай, гарызантальна).

   • Кнігі ляжаць на стале.

4. Знаходзіцца, быць, захоўвацца, змяшчацца.

   • Грошы ляжаць у кішэні.

5. Размяшчацца дзе-н., мець напрамак куды-н.

   • Наўкола ляжаць калгасныя палі.
   • Шлях ляжыць на ўсход.

6. перан. Быць чыім-н. абавязкам.

   • На бацьку ляжаць усе клопаты пра сям’ю.

◊

• Душа (сэрца) не ляжыць да каго-чаго (разм.) — няма цікавасці, прыхільнасці да каго-, чаго-н.

• Лежма ляжаць (разм.) — доўга ляжаць.

• Ляжаць аблогай — пра няворанае, удзірванелае поле.

• Ляжаць пад сукном (разм.) — заставацца без разгляду, без рэагавання (пра заявы, скаргі).

• Ляжаць у руінах — быць разбураным.

|| наз. ляжанне, ✂ і лежня, ✂.

ляжка, ✂, ж. (разм.).

Мускульнае пакрыццё сцегнавой косці, сцягно.

|| прым. ляжачны, ✂.

ляжнёўка, ✂, ж. (спец.).

Дарога з насланага бярвення.

|| прым. ляжнёвачны, ✂.