Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
бвгджзйклмнпрстўхцчш

лялька, ✂, ж.

  1. Дзіцячая цацка ў выглядзе фігуркі чалавека, а таксама макет фігуры чалавека ці жывёлы для тэатральных прадстаўленняў.

  2. Пра каго-, што-н. вельмі прыгожае, прывабнае (разм.).

|| памянш. лялечка, ✂.

|| прым. лялечны, ✂.

ляляк, ✂, м.

Начная насякомаедная птушка.