Verbum

лабавы, ✂.

1. Накіраваны ў лоб, франтальны.

   • Лабавая атака.
   • Л. ўдар.

2. Размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н.

   • Лабавое шкло аўтамабіля.

лабагрэйка, ✂, ж. (спец.).

Жняярка прасцейшай будовы.

лабаз, ✂, м. (уст.).

Памяшканне для гандлю зернем, мукой, а таксама для захоўвання зерня, мукі.

• Мучны л.

|| прым. лабазны, ✂.

лабазнік, ✂, м. (уст.).

Уладальнік лабаза або прадавец у лабазе.

|| ж. лабазніца, ✂.

|| прым. лабазніцкі, ✂.

лабан, ✂, м.

Прамысловая рыба сямейства кефалей.

лабарант, ✂, м.

Навукова-тэхнічны супрацоўнік лабараторыі, даследчай установы.

• Старшы л.

|| ж. лабарантка, ✂.

|| прым. лабаранцкі, ✂.

лабараторыя, ✂, ж.

Памяшканне для навуковых або тэхнічных доследаў, а таксама ўстанова, у якой займаюцца такімі доследамі.

|| прым. лабараторны, ✂.

лабасты, ✂.

Пра чалавека: шыракалобы, з вялікім ілбом.

|| наз. лабастасць, ✂.

лабаты, ✂ (разм.).

1. Бязрогі, які не мае рог.

   • Лабатая карова.

2. Пра чалавека: шыракалобы, з вялікім ілбом.

3. Круглы, высокі, падобны на лоб.

   • Л. узгорак.

|| наз. лабатасць, ✂.

лабач, ✂, м. (разм.).

Пра чалавека з высокім пакатым ілбом.