лабазнік, , м. (уст.).

Уладальнік лабаза або прадавец у лабазе.

|| ж. лабазніца, .

|| прым. лабазніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)