Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лянівец, , м.

Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна, якая жыве на дрэвах і вельмі марудна рухаецца.

лянівы, .

  1. Схільны да ляноты, які ўхіляецца ад працы.

    • Л. хлопец.
  2. Вялы, павольны.

    • Лянівая паходка.

|| наз. лянівасць, .

лянок, , м.

Рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. лянковы, .

лянота, , ж.

  1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што-н.

    • Навалілася л.
  2. Не хочацца, няма ахвоты.

    • Л. думаць.