лісіца назоўнік | жаночы род

  1. Тое, што і ліса (у 1 знач.).

  2. Прыстасаванне ў выглядзе тоўстага круглага палена з чашкай, якое кладзецца ўпоперак саней пры перавозцы бярвення (размоўнае).

|| памяншальная форма: лісічка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)