Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лішай1, , м.

Назва хваробы скуры з дробным свярбячым сыпам.

  • Стрыгучы л.
  • Лускаваты л.
  • Мокнучы л.

|| прым. лішайны, .

лішай2 (лішайнік, , м.

Расліна ніжэйшага тыпу, якая складаецца з грыба і водарасці, утвараючы адзін арганізм; расце на глебе, камянях і кары дрэў.

|| прым. лішайнікавы, .

лішак, , м.

Што-н. лішняе, тое, што перавышае якую-н. норму, меру.

  • Л. хлеба.
  • Праца акупілася з лішкам.

  • 3 лішкам — зверх якой-н. нормы.

лішка, , ж.

  1. Тое, што і лішак.

  2. Няцотны лік (разм.).

    • Гуляць у цот і лішку.

лішкавы, .

Які перавышае патрэбнасць, норму; збыткоўны.

  • Лішкавая рабочая сіла.

лішне, прысл.

  1. Вельмі многа, празмерна.

    • На фронце не будзеш л. спаць.
  2. Многа залішне.

    • Не было патрэбы л. гаварыць.

лішні, .

  1. Збыткоўны, які перавышае адпаведную колькасць, празмерна.

    • Лішнія грошы.
    • Лішнія турботы.
  2. Непатрэбны, бескарысны.

    • Лішнія рэчы.
    • Лічыць сябе лішняй у хаце.
  3. Дадатковы, пабочны.

    • Сказаць л. раз не шкодзіць.

  • Без лішніх слоў — не размаўляючы доўга.

лішніца, , ж. (разм.).

  1. Празмернасць, лішак. У хаце лішніцы не было.

  2. Лішняе.

    • Сказаць лішніцу.

ліштва, , ж.

  1. Накладная планка вакол дзвярнога ці аконнага праёма.

    • Фігурная л.
  2. Металічная накладная пласцінка з шчылінай для ключа на дзвярах, шуфлядах і пад.

  3. Тое, што і плінтус.

  4. Падгорнутая або нашытая палоска матэрыі для аддзелкі, падрубкі.

|| памянш. ліштвачка, .

|| прым. ліштвяны, .

лішэнец, , м. (уст.).

Чалавек, які пазбаўлены выбарчых і іншых грамадзянскіх правоў.

|| ж. лішэнка, .