Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоуыьэюя
бвгдзклмнпрстўфхцчшя

лінагравюра, ✂, ж.

  1. Від гравюры (у 1 знач.) — атрыманне адлюстравання з плоскай друкаванай формы з лінолеуму або з іншых пластычных матэрыялаў.

    • Тэхніка лінагравюры.
    • Займацца лінагравюрай.

  2. Від гравюры — адлюстраванне, атрыманае з плоскай друкаванай формы на лінолеуме або іншых пластычных матэрыялах.

|| прым. лінагравюрны, ✂.

лінатып, ✂, м. (спец.).

Друкарская машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі.

|| прым. лінатыпны, ✂.

  • Л. набор.

лінгафонны, ✂:

  • лінгафонны кабінет — аўдыторыя, абсталяваная спецыяльнай апаратурай, якая дае магчымасць навучэнцам самастойна авалодваць вуснай няроднай мовай, а таксама культурай маўлення роднай мовы.

лінгвагеаграфія, ✂, ж.

Лінгвістычная геаграфія — раздзел дыялекталогіі, што вывучае тэрытарыяльнае размяшчэнне дыялектных з’яў, якімі адрозніваюцца дыялекты дадзенай мовы.

|| прым. лінгвагеаграфічны, ✂.

лінгвіст, ✂, м.

Спецыяліст у галіне лінгвістыкі, мовазнавец.

|| ж. лінгвістка, ✂.

лінгвістыка, ✂, ж.

Навука аб мове, мовазнаўства.

|| прым. лінгвістычны, ✂.

лінеіць, ✂; незак.

Праводзіць на чым-н. паралельныя лініі для пісання па іх.

  • Л. паперу.

|| зак. налінеіць, ✂.

|| наз. лінеенне, ✂ і лінёўка, ✂.

|| прым. лінеельны, ✂.

лінейка​1, ✂, ж.

  1. Прамая лінія на паперы або дошцы, якая дапамагае пісаць роўнымі радкамі.

    • Сшытак у лінейку.

  2. Планка для вычэрчвання прамых ліній, для вымярэння.

    • Маштабная л.
    • Лагарыфмічная л. (прыбор для вылічэнняў).

  3. Адна з дарожак унутры лагера, якая падзяляе яго на прамавугольныя ўчасткі (спец.).

  4. Строй у шарэнгу.

    • Пастроіцца ў лінейку.

|| памянш. лінеечка, ✂.

|| прым. лінеечны, ✂.

лінейка​2, ✂, ж. (уст.).

Мнагамесны адкрыты экіпаж з бакавымі падоўжанымі сядзеннямі.

|| прым. лінеечны, ✂.

лінейны, ✂.

  1. Які мае выгляд лініі, складаецца з ліній.

    • Л. арнамент.
    • Лінейныя (наз. салдаты, якія пасылаюцца для ўказання лініі і напрамку пастраення войск; спецыяльны тэрмін).
    • Лінейныя меры (меры даўжыні).
    • Лінейная скорасць (скорасць руху, якая вызначаецца па даўжыні шляху, пройдзенага за адзінку часу).

  2. Тое, што і рэгулярны (у 2 знач.; уст.).

    • Лінейныя войскі.

  3. Які складае аснову баявых злучэнняў флоту.

    • Л. крэйсер.

  4. Прызначаны для абслугоўвання лініі сувязі ці шляхоў зносін.

    • Лінейная міліцыя.
    • Л. манцёр.