Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лічба, , ж.

  1. Знак для абазначэння ліку.

    • Арабскія лічбы (1, 2, 3 і г.д.).
    • Рымскія лічбы (I, II, III і г.д.).
  2. Паказчык чаго-н., выражаны ў лічбах, сума.

  • Астранамічныя лічбы — пра вельмі вялікія лічбавыя велічыні.

  • Круглыя лічбы — лічбы без дробавых адзінак.

|| прым. лічбавы, .

  • Л. код.

лічбаванне, , н.

  1. гл. лічбаваць.

  2. Лічбавае абазначэнне чаго-н.

лічбаваць, ; незак.

Абазначаць лічбамі; нумараваць.

  • Л. старонкі.

|| наз. лічбаванне, .

  • Л. старонак кніг.

лічбавы, .

Абазначэнне лічбамі, выражаны ў лічбах.

  • Лічбавыя даныя.
  • Л. вынік.

  • Лічбавая вылічальная машына — вылічальная машына, якая пераўтварае велічыні, прадстаўленыя ў выглядзе набору лічбаў (лікаў).

лічнік, , м.

У матэматыцы: лік у простых дробах, які стаіць над рысай і паказвае, з колькіх долей складаецца дроб; процілегласць наз.. У дробе ​35 л. 3, а назоўнік 5.

лічылка, , ж. (разм.).

У дзіцячых гульнях: вершык з лічэннем, які вымаўляецца нараспеў і якім суправаджаецца размеркаванне ўдзельнікаў гульні.

лічыльнік, , м.

Апарат для аўтаматычнага падліку чаго-н.

  • Л. электрычнай энергіі.

лічыльнікі, .

Простая прылада для падліку ў выглядзе чатырохвугольнай рамы з нанізанымі на папярочныя металічныя пруткі рухомымі костачкамі.

  • Канторскія л.

лічыльшчык, , м.

Асоба, якая робіць падлік каго-, чаго-н.

  • Л. перапісу насельніцтва.

|| ж. лічыльшчыца, .

лічынка1, , ж.

Адна з першых стадый развіцця некаторых жывёльных арганізмаў (чарвей, насякомых, рыб), якія адрозніваюцца па віду і будове ад канчаткова сфарміраванай жывёліны.

|| прым. лічынкавы, .