Verbum

улучыць, ✂; зак.

1. у што. Знайсці падыходзячы час для чаго-н.

   • У. момант.
   • У. хвіліну.

2. Трапіць у цэль.

   • У. каменьчыкам у шыбу.

3. каго ў што. Далучыць да каго-, чаго-н. (пра жывёл).

   • У. авечку ў чараду.

|| незак. улучаць, ✂.

ультра, нескл., м.

Крайні рэакцыянер.

ультра..., прыстаўка.

Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. звыш, больш за (якую-н. меру, мяжу), напр. ультракансерватар (крайні рэакцыянер), ультрафіялетавыя прамяні (нябачныя вокам прамяні), ультракароткія хвалі, ультрагук.

ультрагук, ✂, м.

Не чутныя чалавекам пруткія хвалі, частоты якіх перавышаюць 20 кГц.

|| прым. ультрагукавы, ✂.

ультракароткі, ✂:

• ультракароткія хвалі — электрамагнітныя хвалі даўжынёй да 10 м.

ультрамарын, ✂, м.

Яркая сіняя фарба.

|| прым. ультрамарынавы, ✂.

ультрафіялетавы, ✂:

• ультрафіялетавыя прамяні — не бачныя вокам прамяні, якія ляжаць у спектры за фіялетавымі.

ультыматум, ✂, м.

Рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздзеяння ў выпадку адказу.

• Паставіць каму-н. у.

ультыматыўны, ✂.

Які з’яўляецца ультыматумам, катэгарычны.

• Ультыматыўнае патрабаванне.

|| наз. ультыматыўнасць, ✂.

улюбёнец, ✂, м.

Той, каго асабліва любяць, цэняць; пястун, любімчык.

|| ж. улюбёнка, ✂.