Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аўтатра́нспарт, , м.

Аўтамабільны транспарт.

|| прым. аўтатранспартны, .

аўтахто́нны, , (спец.).

Тое, што і абарыгенны (гл. абарыген); карэнны, мясцовы.

аўтахто́ны, , м. (кніжн.).

Абарыгены; карэнныя, мясцовыя жыхары.

  1. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.

аўтацыстэ́рна, , ж.

Аўтамабіль-цыстэрна.

аўто́бус, , м.

Шматмесны аўтамабіль для перавозкі пасажыраў.

  • Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўтобусны, .

аўто́граф, , м.

  1. Тэкст твора, напісаны рукой аўтара.

    • А. паэмы “Курган”.
  2. Уласнаручны, звычайна памятны, надпіс ці подпіс.

    • Узяць а. у вядомага артыста.

|| прым. аўтаграфічны, .

аўто́л, , м.

Змазачнае масла для аўтамабільных і трактарных рухавікоў.

|| прым. аўтолавы, .

аўто́рак, , м.

Другі дзень тыдня.

|| прым. аўторкавы, .

аўтса́йдэр, , м.

Спартсмен або спартыўная каманда, што займаюць у спаборніцтве адно з апошніх месц і не маюць шанцаў на перамогу.

|| прым. аўтсайдэрскі, .

аўтэ́нтык, , м. (кніжн.).

Арыгінал чаго-н., не копія.