Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а́ўра, , ж. (спец.).

  1. Ззянне вакол галавы, цела, якое паказваецца як німб, арэол і ўяўляецца як праява душы, духу.

  2. У парапсіхалогіі: тое, што і біяполе.

аўра́л, , м.

  1. Спешная сумесная работа на марскім судне, у якой удзельнічае ўвесь асабовы склад карабля.

  2. перан. Вельмі спешная работа ўсяго калектыву, выкліканая кепскай арганізацыяй справы (разм.).

|| прым. аўральны, .