Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аўт, , м.

  1. У спартыўных гульнях: становішча, калі мяч (шайба) аказваецца за межамі гульневага поля, пляцоўкі.

  2. У боксе: вокрык суддзі, які азначае, што баксёр накаўціраваны.

аўта...

Скарачэнне ў знач.:

  1. аўтаматычны, напр. аўтазборка, аўтарэзка;
  2. самаходны, напр. аўтаплуг, аўтадрызіна;
  3. аўтамабільны, напр. аўтакалона, аўтапрабег, аўтабаза;
  4. свой, сама-, напр. аўтагравюра, аўтапартрэт, аўтабіяграфія.

аўтаба́за, , ж.

Аўтатранспартнае прадпрыемства са стаянкамі для машын і майстэрнямі для рамонту.

|| прым. аўтабазаўскі, .

аўтабіяграфі́чны, .

Які змяшчае ў сабе элементы аўтабіяграфіі.

  • А. раман.

|| наз. аўтабіяграфічнасць, .

аўтабіягра́фія, , ж.

Апісанне свайго жыцця.

|| прым. аўтабіяграфічны, .

аўтаблакіро́ўка, , ж.

Аўтаматычная сістэма сігналізацыі для рэгулявання руху паяздоў.

|| прым. аўтаблакіровачны, .

аўтаге́нны, , (спец.):

  • Аўтагенная зварка, аўтагеннае рэзанне — тое, што і газавая зварка, газавае рэзанне.

аўтагужавы́, .

Які мае адносіны да аўтамабільных і гужавых перавозак.

  • А. транспарт.

аўтадаро́жны, .

Які мае адносіны да будаўніцтва і абслугоўвання аўтамабільных дарог.

  • А. тэхнікум.

аўтадрызі́на, , м.

Дрызіна з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. аўтадрызінны, .