аўтахто́ны, ✂, м. (кніжн.).

Абарыгены; карэнныя, мясцовыя жыхары.

  1. Расліны або жывёлы, якія ўзніклі і працягваюць існаваць у дадзенай мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)