Verbum

першаступенны, ✂.

Найважнейшы, першарадны.

• Факт першаступеннага значэння.

|| наз. першаступеннасць, ✂.

першацвет, ✂, м.

Тое, што і прымула.

|| прым. першацветны, ✂.

• Сямейства першацветных (наз.).

першацёлка, ✂, ж.

Карова, якая целіцца або ацялілася першы раз.

першачарговы, ✂.

Які выконваецца ў першую чаргу, неадкладна.

• Першачарговая задача.

|| наз. першачарговасць, ✂.

першаэлемент, ✂, м. (кніжн.).

Асноўны, галоўны элемент, састаўная вызначальная частка чаго-н.

• Першаэлементам літаратуры з’яўляецца мова.

першы, ✂.

1. гл. адзін.

2. Першапачатковы, самы ранні, які з’явіўся крыніцай або аб’ектам дзеяння раней за іншых.

   • Першае ўражанне.
   • Не першага веку (не малады).
   • Прадукт не першай свежасці (пачынае псавацца).
   • П. рэйс.

3. Самы лепшы з усіх у якіх-н. адносінах, выдатны, добры.

   • П. майстар.
   • П. гатунак.

4. Рэдкая страва, што падаецца ў пачатку абеду (суп, боршч і пад.).

   • З’есці першае.

першынец, ✂, м.

1. Першае, старэйшае дзіця.

2. перан., чаго або які. Тое, што з’явілася, створана першым па часе (высок.).

   • Наваполацкі нафтаперапрацоўчы завод — п. Беларусі.

першынстваваць, ✂; незак.

Быць першым у чым-н., валодаць першынством.

• П. у спартыўных гульнях.

першынство, ✂, н.

1. Першае месца ў дачыненні да якіх-н. дасягненняў, заслуг, вартасцей.

   • Барацьба за п.

2. Спаборніцтва за першае месца.

   • П. свету па шахматах.

першыня, ✂, ж. (разм.).

Першы раз (звычайна з адмоўем «не»).

• Гэта яму не п.