Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
вдйклмнпрстўхцчш

пейзаж, ✂, м.

  1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці, краявід.

    • Беларускія пейзажы.
    • Нарачанскі п.

  2. Малюнак краявіду, а таксама апісанне прыроды ў мастацкім творы.

    • Выстаўка пейзажаў вядомага мастака.
    • Палескія пейзажы ў творах Якуба Коласа.

|| прым. пейзажны, ✂.

  • П. жывапіс.

пейзажыст, ✂, м.

Мастак, які малюе пейзажы.

|| ж. пейзажыстка, ✂.