першы прыметнік

  1. гл. адзін.

  2. Першапачатковы, самы ранні, які з’явіўся крыніцай або аб’ектам дзеяння раней за іншых.

    • Першае ўражанне.
    • Не першага веку (не малады).
    • Прадукт не першай свежасці (пачынае псавацца).
    • П. рэйс.

  3. Самы лепшы з усіх у якіх-н. адносінах, выдатны, добры.

    • П. майстар.
    • П. гатунак.

  4. Рэдкая страва, што падаецца ў пачатку абеду (суп, боршч і пад.).

    • З’есці першае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)