першынец, ✂, м.

  1. Першае, старэйшае дзіця.

  2. перан., чаго або які. Тое, што з’явілася, створана першым па часе (высок.).

    • Наваполацкі нафтаперапрацоўчы завод — п. Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)