Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дарысаваць, ; зак.

  1. Скончыць рысаваць што-н.

    • Д. партрэт.
  2. перан. Закончыць стварэнне вобразаў каго-, чаго-н.

    • Д. вобраз дзеда Талаша.

|| незак. дарысоўваць, .

|| наз. дарысоўка, .

дарыць, ; незак.

  1. каму-чаму каго-што. Даваць у якасці падарунка, аддаваць бязвыплатна, дармова.

    • Д. кветкі.
  2. перан., каго (што) чым. Узнагароджваць.

    • Д. сваёй увагай.

|| зак. падарыць, .

дарэвалюцыйны, .

  1. Той, што быў да рэвалюцыі.

    • Д. перыяд.
  2. Тое, што і дакастрычніцкі.

дарэктар, , м. (разм. уст.).

У дарэвалюцыйнай беларускай вёсцы — хатні настаўнік.

|| прым. дарэктарскі, .

дарэмны, .

  1. Які не прыносіць жаданых вынікаў.

    • Дарэмныя спробы.
    • Дарэмныя надзеі.
  2. Беспадстаўны, беспрычынны.

    • Дарэмная трывога.
  3. Атрыманы дарма, бясплатны.

    • Д. хлеб.

|| наз. дарэмнасць, .

дарэмшчына, , ж. (разм.).

  1. Тое, што дастаецца дарма, бясплатна.

    • Сквапны на дарэмшчыну.
  2. Беспадстаўнае, фальшывае абвінавачанне; нагавор.

    • Такую ўзвялі на яго дарэмшчыну.

дарэчны, .

Зроблены дарэчы, адпаведны абставінам.

  • Дарэчнае пытанне.

|| наз. дарэчнасць, .

дарэчы, прысл.

  1. У час, у падыходзячы момант.

    • Грошы прыйшлі д.
  2. у знач. пабочн. сл. У дадатак да сказанага, у сувязі са сказаным.

    • Д., яго здольнасцей мы яшчэ не ведаем.

дарэшты, прысл.

Зусім, поўнасцю, падчыстую.

  • Аддаў усё д.