Verbum

радзімка, ✂, ж.

Прыроджаная плямка на скуры чалавека.

• Р. на шчацэ.

радзімы, ✂.

Родны (у народнай паэзіі і ў зваротах).

• Р. край.
• Сустракай, радзімая, дарагіх гасцей (наз.).

Радзімая пляма —

• 1) цёмная прыродная пляма на скуры;
• 2) перан., чаго перажытак.
  • Радзімыя плямы мінулага.

радзіна, ✂, ж. (разм.).

Сям’я, радня.

• Сабралася ўся р.

радзіны, ✂.

1. Нараджэнне дзіцяці.

2. Сямейнае святкаванне, звязанае з нараджэннем дзіцяці.

   • Спраўляць р.

радзіраваць, ✂; зак. і незак.

Паведаміць (-мляць) пры дапамозе рацыі, па радыё.

• Р. пра стан надвор’я.

радзіцца​¹, ✂; незак.

1. Прасіць у каго-н. рады (у 1 знач.).

   • Да бацькі заўсёды ішлі р.

2. Мець з кім-н. раду (у 2 знач.), раіцца.

   • Сябры сталі р., што рабіць далей.

|| зак. парадзіцца, ✂.

радзіцца​², ✂; зак. і незак.

1. Тое, што і нарадзіцца (нараджацца).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб раслінах).

   • Надта родзіцца ў нас капуста.

|| незак. раджацца, ✂.

радзіць​¹, ✂; незак.

1. каму, з інф. Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.

   • Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.

2. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.

   • Доктар р. лекі як сродак ад болю.

3. Раіцца, меркаваць.

   • Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі і думалі.

◊

• Раду радзіць (разм.) — радзіцца, раіцца.

|| зак. парадзіць, ✂.

радзіць​², ✂; зак. і незак.

1. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

   • Глеба родзіць добра.
   • Надта родзяць буракі.

|| незак. раджаць, ✂.

радком, прысл. (разм.).

У адзін рад.