радзіць1 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. каму, з інфінітывам: Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.

    • Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.
  2. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.

    • Доктар р. лекі як сродак ад болю.
  3. Раіцца, меркаваць.

    • Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі і думалі.

Раду радзіць (размоўнае) — радзіцца, раіцца.

|| закончанае трыванне: парадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)