Verbum

радзіць​¹, ✂; незак.

1. каму, з інф. Даваць якую-н. раду (у 1 знач.), раіць.

   • Я заўсёды раджу падумаць, паглядзець, не спяшацца.

2. Прапанаваць каго-, што-н. у якасці каго-, чаго-н.

   • Доктар р. лекі як сродак ад болю.

3. Раіцца, меркаваць.

   • Сядзелі мужчыны на лаўцы і ўсё радзілі і думалі.

◊

• Раду радзіць (разм.) — радзіцца, раіцца.

|| зак. парадзіць, ✂.