радзіцца​1, ✂; незак.

  1. Прасіць у каго-н. рады (у 1 знач.).

    • Да бацькі заўсёды ішлі р.

  2. Мець з кім-н. раду (у 2 знач.), раіцца.

    • Сябры сталі р., што рабіць далей.

|| зак. парадзіцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)