радзіць2, ; зак. і незак.

  1. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

  2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

    • Глеба родзіць добра.
    • Надта родзяць буракі.

|| незак. раджаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)