Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

утаргаваць, ; зак.

Набыць якую-н. суму грошай ад продажу чаго-н., выручыць.

  • У. многа грошай.

|| незак. утаргоўваць, .

утаропіцца, ; зак.

Не зводзячы вачэй, углядзецца ў каго-, што-н.; стаць пільным, накіраваным (пра вочы, позірк).

  • Чаго ты ў мяне ўтаропіўся?
  • Яго позірк утаропіўся ўдаль.

|| незак. утароплівацца, .

утаропіць, ; зак.

Уставіць вочы, позірк на каго-, што-н.

  • У. вочы ў падлогу.

|| незак. утаропліваць, .

утачыцца1, ; зак.

Сточваючыся, зрабіцца вузейшым (пра лязо).

|| незак. уточвацца, .

утачыцца2, ; зак.

Точачы, пранікнуць унутр ці ў глыбіню чаго-н.

  • Крот утачыўся ў зямлю.

|| незак. уточвацца, .

утачыць1, ; зак.

Сточваючы, звузіць шырыню (ляза).

|| незак. уточваць, .

|| наз. уточка, і уточванне, .

утачыць2, ; зак.

Шыючы, уставіць кавалак матэрыі.

  • У. клін у рукаў.

|| незак. уточваць, .