утаропіцца, ✂; зак.

Не зводзячы вачэй, углядзецца ў каго-, што-н.; стаць пільным, накіраваным (пра вочы, позірк).

  • Чаго ты ў мяне ўтаропіўся?
  • Яго позірк утаропіўся ўдаль.

|| незак. утароплівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)