Verbum

сілкавальны, ✂, (спец.).

1. Прызначаны для сілкавання.

   • Сілкавальная помпа для паравога катла.

2. Які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыяніравання.

   • Сілкавальныя батарэйкі.

сілкаванне, ✂, н.

1. гл. сілкаваць.

2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыяніраванне чаго-н. (спец.).

   • С. для радыёпрыёмніка.

сілкавацца, ✂; незак.

1. Есці.

   • З дарогі селі хлопцы с.

2. Атрымліваць адкуль-н. што-н. неабходнае для нармальнага дзеяння, функцыяніравання (спец.).

   • Радыёпрыёмнік сілкуецца ад батарэек.

|| наз. сілкаванне, ✂.

сілкаваць, ✂; незак.

1. Падмацоўваць ежай, карміць.

   • С. клёцкамі з душамі.

2. Забяспечваць чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыяніравання (спец.).

   • С. акумулятар.

|| наз. сілкаванне, ✂.

сілком, прысл. (разм.).

Сілай: супраць волі.

• С. прывесці ў суд.

сіло, ✂, н.

1. Прыстасаванне ў выглядзе петляў для лоўлі птушак і дробных жывёлін.

2. перан. Пастка.

   • Ставіць с. на каго-н.

|| прым. сіловы, ✂.

сілуэт, ✂, м.

1. Аднаколернае плоскаснае адлюстраванне прадмета на фоне іншага колеру.

   • С. твару ў профіль.

2. Абрыс чаго-н., што віднеецца ўдалечыні, у тумане.

   • Здалёку віднеўся с. бярэзніку.

3. Тое, што і контур.

   • Модны с. адзення.

|| прым. сілуэтны, ✂.