сілкаванне, ✂, н.

  1. гл. сілкаваць.

  2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыяніраванне чаго-н. (спец.).

    • С. для радыёпрыёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)