Verbum

сімбіёз, ✂, м. (спец.).

Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.

• С. мурашкі і тлі.
• С. грыба і водарасці.

|| прым. сімбіятычны, ✂.

сімвал, ✂, м.

1. Тое, што служыць умоўным знакам якога-н. паняцця, з’явы, ідэі.

   • Голуб — с. міру.

2. Прынятае ў навуцы ўмоўнае абазначэнне якой-н. адзінкі, велічыні.

Сімвал веры —

• 1) кароткі выклад асноўных догматаў хрысціянскай рэлігіі;
• 2) тое, што і крэда.

|| прым. сімвалічны, ✂ і сімвальны, ✂.

• Сімвалічнае адлюстраванне.
• Сімвальная інфармацыя.

сімвалізаваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

З’явіцца (з’яўляцца) сімвалам (у 1 знач.) чаго-н.

• Заключны хор у спектаклі сімвалізуе адзінства народа.

|| наз. сімвалізацыя, ✂.

сімвалізм, ✂, м.

Напрамак у літаратуры і мастацтве канца 19 — пач. 20 стст., прасякнуты індывідуалізмам і містыцызмам, які адлюстроўваў рэчаіснасць як ідэальную сутнасць свету ва ўмоўных і абстрактных формах.

|| прым. сімвалічны, ✂.

сімваліст, ✂, м.

Паслядоўнік сімвалізму.

|| ж. сімвалістка, ✂.

|| прым. сімвалісцкі, ✂.

сімвалічны, ✂.

1. гл. сімвал і сімволіка.

2. Які мае скрыты сэнс, які наводзіць на асацыяцыі (у 2 знач.).

   • Лёс героя с.
   • С. сэнс назвы рамана.

3. Пра платы, сумы: мізэрна малы.

   • Аплата за паслугі — чыста сімвалічная.
   • С. ўзнос.

|| наз. сімвалічнасць, ✂.

сімволіка, ✂, ж.

1. Сімвалічнае значэнне, што прыпісваецца чаму-н.

   • С. лічбаў.
   • С. колераў.

2. зб. Сукупнасць якіх-н. сімвалаў.

   • Народная с.

|| прым. сімвалічны, ✂.

сіметрычны, ✂.

Які валодае сіметрыяй.

• Сіметрычнае збудаванне.

|| наз. сіметрычнасць, ✂.

сіметрыя, ✂, ж.

Суразмернасць, аднолькавасць у размяшчэнні частак чаго-н. па супрацьлеглых баках ад пункта, прамой або плоскасці.

• Вытрымаць сіметрыю.

сімпатызаваць, ✂; незак.

Адчуваць сімпатыю, добра адносіцца да каго-, чаго-н.

• С. выкладчыку.