сілуэт, ✂, м.

  1. Аднаколернае плоскаснае адлюстраванне прадмета на фоне іншага колеру.

    • С. твару ў профіль.

  2. Абрыс чаго-н., што віднеецца ўдалечыні, у тумане.

    • Здалёку віднеўся с. бярэзніку.

  3. Тое, што і контур.

    • Модны с. адзення.

|| прым. сілуэтны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)