Verbum

пілікаць, ✂; незак. (разм.).

1. Утвараць тонкія пісклівыя гукі.

   • На дварэ пілікала скрыпка.
   • Пад бервяном пілікаў цвыркун.

2. Кепска іграць на чым-н.

   • П. на скрыпцы.

|| аднакр. пілікнуць, ✂.

|| наз. піліканне, ✂.

пілка, ✂, ж.

1. Маленькая ручная піла.

2. Напільнік для ногцяў.

пілот, ✂, м.

Лётчык, які кіруе лятальным апаратам.

|| прым. пілоцкі, ✂.

пілотка, ✂, ж.

Летні ваенны форменны галаўны ўбор без палёў, які першапачаткова насілі толькі пілоты; наогул шапачка такой формы.

|| прым. пілотачны, ✂.

пільнавацца, ✂; незак.

1. чаго. Знаходзіцца паблізу чаго-н., не адыходзіцца.

   • П. хаты.

2. Хадзіць следам за кім-н., трымацца каго-н.

   • П. бацькі.

3. чаго. Удзяляць увагу чаму-н.

   • П. гаспадаркі.

4. чаго. Прытрымлівацца чаго-н., кіравацца чым-н.

   • П. правіл, дысцыпліны.

5. Асцерагацца, быць уважлівым.

   • Пераходзячы дарогу, трэба п.

пільнаваць, ✂; незак.

1. Вартаваць, сцерагчы.

   • П. сад.

2. Падсцерагаць, сачыць.

   • П. каго-н. на вуліцы.

пільны, ✂.

1. Які патрабуе неадкладнага выканання, неабходны, тэрміновы.

   • Пільная работа.
   • Пільная патрэба.

2. Старанны, руплівы.

   • П. ў рабоце чалавек.

3. Уважлівы, неаслабны.

   • Пільная праверка.
   • Пільна (прысл.) сачыць.

|| наз. пільнасць, ✂.

пільшчык, ✂, м.

1. Рабочы, які займаецца пілоўкай, распілоўваннем.

2. Насякомае атрада перапончатакрылых.

|| ж. пільшчыца, ✂.

|| прым. пільшчыцкі, ✂ і пільшчыкавы, ✂.

пілюля, ✂, ж.

Лякарства, спрасаванае ў форме галачкі, шарыка.

• Прыняць пілюлю ад кашлю.
• Паднесці пілюлю (таксама перан. зрабіць што-н. непрыемнае; разм.).
• Праглынуць пілюлю (таксама перан. моўчкі сцярпець справядлівы папрок, непрыемную для сябе праўду).

пілястра, ✂, ж. і пілястр, ✂, м. (спец.).

Прамавугольны выступ сцяны ў выглядзе ўробленай у яе калоны.

|| прым. пілястравы, ✂.