пільшчык, ✂, м.

  1. Рабочы, які займаецца пілоўкай, распілоўваннем.

  2. Насякомае атрада перапончатакрылых.

|| ж. пільшчыца, ✂.

|| прым. пільшчыцкі, ✂ і пільшчыкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)