пілікаць, ; незак. (разм.).

  1. Утвараць тонкія пісклівыя гукі.

    • На дварэ пілікала скрыпка.
    • Пад бервяном пілікаў цвыркун.
  2. Кепска іграць на чым-н.

    • П. на скрыпцы.

|| аднакр. пілікнуць, .

|| наз. піліканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)