Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

маракен, , м.

Тканіна са штучнага шоўку, падобная на крэпдэшын.

|| прым. маракенавы, .

марал, , м.

Буйны сібірскі алень з вялікімі рагамі.

|| прым. маралавы, .

  • Маралавыя рогі.
  • М. запаведнік.

маралізаваць, ; незак. (кніжн.).

Прапаведаваць строгую мараль, павучаць.

|| наз. маралізацыя, і маралізаванне, .

мараліст, , м. (кніжн.).

Чалавек, які любіць маралізаваць.

|| ж. маралістка, .

мараль, , ж.

  1. Сукупнасць прынцыпаў і норм паводзін людзей між сабой і ў адносінах да грамадства.

    • Чалавек высокай маралі.
  2. Лагічны, павучальны вывад з чаго-н.

    • М. байкі.
  3. Павучанне, натацыя (разм.).

    • Чытаць м.

|| прым. маральны, .

маральны, .

  1. гл. мараль.

  2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль.

    • М. кодэкс.
  3. Унутраны, душэўны.

    • Маральная падтрымка.
    • Высокі м. дух.

  • Маральны знос (спец.) — старэнне (тэхнікі, апаратуры) ў сувязі са з’яўленнем новых, больш дасканалых машын.

|| наз. маральнасць, .

мараплаванне, , н.

Плаванне па морах і акіянах, а таксама майстэрства вадзіць караблі.

|| прым. мараплавальны, .

мараплавец, , м.

Вандроўнік па морах.

|| прым. мараплавальны, .

мараторый, , м. (спец.).

Устаноўленая ўрадам адтэрміноўка выканання абавязацельстваў на пэўны тэрмін або на перыяд дзеяння якіх-н. надзвычайных абставін (вайна, крызіс, стыхійнае бедства і інш.).

  • М. на ядзерныя выпрабаванні.

|| прым. мараторны, .

марафон, , м.

  1. Спартыўны бег на 42 км 195 м, а таксама наогул спартыўныя гонкі на самай доўгай дыстанцыі.

    • Лыжны м.
  2. перан. Пра якое-н. спаборніцтва, першынство па чым-н., якое праходзіць вельмі доўга.

    • Шахматны м.

|| прым. марафонскі, .

  • М. бег, заплыў.