Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорсуыэюя
бгдёжзійклмнпрстўфхцчшэя

маса, ✂, ж.

  1. Адна з асноўных фізічных характарыстык матэрыі, якая вызначае яе інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці (спец.).

    • Адзінка масы.

  2. Цестападобнае бясформеннае рэчыва, густая сумесь.

    • Расплаўленая м. чыгуну.
    • Сырковая м.

  3. Сукупнасць чаго-н., а таксама што-н. вялікае, сканцэнтраванае ў адным месцы.

    • Паветраныя масы.

  4. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

    • М. народу.

  5. мн. Шырокія колы працоўнага насельніцтва.

    • Воля мас.

масавік, ✂, м. (разм.).

Той, хто вядзе работу з масамі, сярод мас, арганізоўвае масавыя гульні, танцы, гутаркі.

масавы, ✂.

  1. Такі, у якім удзельнічае вялікая колькасць людзей.

    • М. гераізм савецкіх воінаў.

  2. Які выпускаецца ў вялікай колькасці.

    • Масавая вытворчасць тэлевізараў.

  3. Прызначаны для шырокіх мас.

    • Тавары масавага ўжытку.

  4. Які належыць да шырокіх колаў насельніцтва.

    • М. чытач.

|| наз. масавасць, ✂.

масаж, ✂, м.

Расціранне цела з лячэбнай мэтай.

  • М. твару.

|| прым. масажны, ✂.

масажаваць, ✂; незак.

Рабіць масаж.

  • М. хвораму руку.

|| наз. масажаванне, ✂.

масажыст, ✂, м.

Спецыяліст па масажу.

|| ж. масажыстка, ✂.

|| прым. масажысцкі, ✂.

масіраваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Сканцэнтраваць (канцэнтраваць) у адным месцы (войскі, авіяцыю, артылерыйскі агонь).

  • М. артылерыю.

|| наз. масіроўка, ✂.

масіў, ✂, м.

  1. Горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы з плоскай вяршыняй.

    • Торныя масівы.

  2. Вялікая прастора, аднародная па якіх-н. прыметах.

    • Лясныя масівы.

|| прым. масіўны, ✂.

масіўны, ✂.

  1. гл. масіў.

  2. Цяжкі, вялікі.

    • Масіўнае збудаванне.
    • Масіўная фігура.

|| наз. масіўнасць, ✂.

маска, ✂, ж.

  1. Накладка на твар, падобная на звярыную морду або чалавечы твар з выразам для вачэй, а таксама чалавек у такой накладцы. Навагодняя м.

    • М. зайца.
    • Скінуць маску (перан. паказаць сваю сапраўдную сутнасць).

  2. перан. Прытворства, якое скрывае сутнасць каго-, чаго-н.

    • Пакрывацца маскай.

  3. Злепак з гіпсу, зняты з твару нябожчыка.

  4. Засцерагальная накладка на твар.

    • Супрацьгазавая м.

  5. У касметыцы: слой накладзенага на твар лекавага саставу, крэму і пад. (спец.).

|| прым. маскавы, ✂.