мараль

назоўнік | жаночы род

  1. Сукупнасць прынцыпаў і норм паводзін людзей між сабой і ў адносінах да грамадства.

    • Чалавек высокай маралі.

  2. Лагічны, павучальны вывад з чаго-н.

    • М. байкі.

  3. Павучанне, натацыя (размоўнае).

    • Чытаць м.

|| прыметнік: маральны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)