Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пушча, , ж.

Вялікі і густы, цяжкапраходны лес.

  • Белавежская п.

пушынка, , ж.

Часцінка пуху ці чаго-н. іншага, што лёгкасцю нагадвае пух.

пушысты, .

  1. Пакрыты мяккім густым пухам, мяккай шэрсцю.

    • П. кот.
  2. Вельмі мяккі, лёгкі.

    • Пушыстыя валасы.

|| наз. пушыстасць, .

пушыць1, ; безас.; незак. (разм.).

Распіраць.

  • Жывот пушыць.

|| зак. успушыць, .

|| наз. пушанне, .

пушыць2, ; незак.

  1. Рабіць пушыстым.

    • П. валасы.
    • П. пер’е.
  2. перан. Моцна лаяць, распякаць (разм.).

|| зак. распушыць, .

|| наз. пушэнне, .