пушыць​1, ✂; безас.; незак. (разм.).

Распіраць.

  • Жывот пушыць.

|| зак. успушыць, ✂.

|| наз. пушанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)