Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пот, , м.

Вадкасць, якая выдзяляецца падскурнымі залозамі.

  • Працаваць да поту.
  • Гэта справа патрабуе нямала поту (перан. працяглай, напружанай працы).
  • Да сёмага поту (да знямогі; разм.).
  • Потам і кроўю здабыць што-н. (перан. шляхам вялікіх намаганняў; высок.).
  • Увагнаць у п. каго-н. (змардаваць напружанай працай; разм.).
  • Шыбы пакрыліся потам (перан. запацелі).

|| прым. потавы, .

  • Потавыя залозы.

потарч і потырч, прысл.

  1. Старчаком, у вертыкальным становішчы.

    • Бервяно стала п.
  2. Тарчма, тварам уніз.

    • Ляцець п.

потнік, , м.

Лямец пад сядлом ці падсядзёлкам.

|| прым. потнікавы, .

потны, .

  1. Пакрыты потам.

    • П. твар.
  2. Тое, што і запацелы.

    • Потныя шыбы.

потым, прысл.

Праз некаторы час, пасля; услед за кім-, чым-н.

  • Ідзіце вы, а я п. прыйду.
  • На п. пакінуць (адкласці і пад.) што-н. (каб зрабіць пасля, пазней; разм.).

поўдзень1, , м.

  1. Адзін з чатырох напрамкаў свету, супрацьлеглы поўначы.

    • Вецер з поўдня.
    • Вокны выходзяць на п.
  2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку.

    • На поўдні Беларусі.
  3. Мясцовасць з цёплым, гарачым кліматам, цёплыя краі.

    • Жыхары поўдня.
    • Адпачываць на поўдні.

|| прым. паўднёвы, .

  • П. полюс.
  • П. тэмперамент (уласцівы жыхарам поўдня).

поўдзень2, , м.

Сярэдзіна дня, час вышэйшага сонцастаяння над гарызонтам, які адпавядае 12 гадзінам дня.

  • Спякотны п.

|| прым. паўдзённы, і паўднёвы, .

поўзаць, ; незак.

Тое, што і паўзці (у 1 і 2 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём ці не ў адным напрамку.

  • П. па траве.
  • П. перад кім-н. (перан. уніжацца).

|| наз. поўзанне, .

поўна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) поўнасцю, напр. поўнаўладны;
  • 2) які мае паўнату чаго-н., напр. поўнагабарытны.

поўнагалоссе, , н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у словах усходнеславянскіх моў спалучэнняў оро, оло, ере, еле паміж зычнымі, якія адпавядаюць стараславянскім ра, ла, ре, ле, напр. город — град, золото — злато, берег — брег, молоко — млеко.

|| прым. поўнагалосны, .