Verbum

пора, ✂, ж.

1. Вельмі дробная адтуліна потавай залозы на скуры.

2. Вельмі дробная шчыліна, прамежак паміж часцінкамі рэчыва.

   • Поры ў метале.

порах, ✂, м.

1. Выбуховае рэчыва для вырабу зарадаў агнястрэльнай зброі.

   • Бяздымны п.
   • Трымаць п. сухім (таксама перан. быць заўсёды гатовым да абароны).
   • Пахне порахам (перан. набліжаецца вайна).
   • Пораху не выдумае (перан. пра недалёкага чалавека; разм.).

2. перан. Пра запальчывага ці вельмі жвавага чалавека (разм.).

   • Такі нецярплівы чалавек, словам — п.

◊

• Бочка з порахам — пра неадступную пагрозу, вялікую небяспеку.

• Не нюхаць пораху (разм.) — не быць у баях.

• Не хапае пораху (разм.) — недастаткова сіл, настойлівасці для чаго-н.

• Порах дарэмна траціць (разм.) — дзейнічаць або гаварыць упустую.

|| прым. парахавы, ✂.

поркацца, ✂; незак. (разм.).

1. Корпацца, капацца ў чым-н.

   • П. ў рэчах.

2. Займацца чым-н. карпатлівым, марудным, а таксама рабіць што-н. марудна.

   • П. з апаратурай.

|| наз. порканне, ✂.

поркаць, ✂; незак. (разм.).

Тыкаць, пароць.

• П. палкай у зямлю.

|| аднакр. паркануць, ✂.

|| наз. порканне, ✂.

порсткі, ✂ (разм.).

Хуткі, жвавы, запальчывы, быстры.

• Даволі п. для свайго ўзросту чалавек.
• Адзін брат спакойны, разважлівы, а другі п., гарачы.

|| наз. порсткасць, ✂.

порт​¹, ✂, м.

Месца з засцярожанай воднай прасторай, спецыяльна абсталяванае для стаянкі, пагрузкі, разгрузкі і рамонту суднаў, а таксама прыморскі горад з такім спецыяльна прыстасаваным месцам.

• Рачны п.
• Гандлёвы л.

◊

• Паветраны порт — тое, што і аэрапорт.

|| прым. партовы, ✂.

порт​², ✂, м.

Льняная або баваўняная тканіна.

• Кашуля з порту.

порткі, ✂, н. (разм.).

Тое, што і штаны.

|| памянш. портачкі, ✂.

• Цесненькія п.

|| прым. парточны, ✂.

портэр, ✂, м.

Гатунак моцнага і гаркаватага чорнага піва.

|| прым. портэрны, ✂.

поруч, прысл.

1. Побач, поплеч.

   • Мы ішлі п.

2. Недалёка, паблізу.

   • На траве сядзелі людзі, а вазы стаялі п.