Verbum

порах, ✂, м.

1. Выбуховае рэчыва для вырабу зарадаў агнястрэльнай зброі.

   • Бяздымны п.
   • Трымаць п. сухім (таксама перан. быць заўсёды гатовым да абароны).
   • Пахне порахам (перан. набліжаецца вайна).
   • Пораху не выдумае (перан. пра недалёкага чалавека; разм.).

2. перан. Пра запальчывага ці вельмі жвавага чалавека (разм.).

   • Такі нецярплівы чалавек, словам — п.

◊

• Бочка з порахам — пра неадступную пагрозу, вялікую небяспеку.

• Не нюхаць пораху (разм.) — не быць у баях.

• Не хапае пораху (разм.) — недастаткова сіл, настойлівасці для чаго-н.

• Порах дарэмна траціць (разм.) — дзейнічаць або гаварыць упустую.

|| прым. парахавы, ✂.