Verbum

пот, ✂, м.

Вадкасць, якая выдзяляецца падскурнымі залозамі.

• Працаваць да поту.
• Гэта справа патрабуе нямала поту (перан. працяглай, напружанай працы).
• Да сёмага поту (да знямогі; разм.).
• Потам і кроўю здабыць што-н. (перан. шляхам вялікіх намаганняў; высок.).
• Увагнаць у п. каго-н. (змардаваць напружанай працай; разм.).
• Шыбы пакрыліся потам (перан. запацелі).

|| прым. потавы, ✂.

• Потавыя залозы.

потарч і потырч, прысл.

1. Старчаком, у вертыкальным становішчы.

   • Бервяно стала п.

2. Тарчма, тварам уніз.

   • Ляцець п.

потнік, ✂, м.

Лямец пад сядлом ці падсядзёлкам.

|| прым. потнікавы, ✂.

потны, ✂.

1. Пакрыты потам.

   • П. твар.

2. Тое, што і запацелы.

   • Потныя шыбы.

потым, прысл.

Праз некаторы час, пасля; услед за кім-, чым-н.

• Ідзіце вы, а я п. прыйду.
• На п. пакінуць (адкласці і пад.) што-н. (каб зрабіць пасля, пазней; разм.).