поўнагалоссе, ✂, н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у словах усходнеславянскіх моў спалучэнняў оро, оло, ере, еле паміж зычнымі, якія адпавядаюць стараславянскім ра, ла, ре, ле, напр. город — град, золото — злато, берег — брег, молоко — млеко.

|| прым. поўнагалосны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)