Verbum

пуцявіна, ✂, ж. (паэт.).

Шлях, жыццёвая дарога.

• Пуцявіны маладосці.

|| прым. пуцявінны, ✂.

пуцяводны, ✂.

У выразах:

• 1) пуцяводная зорка —

  • а) зорка, якая ўказвае напрамак дарогі;
  • б) перан. пра таго, хто вызначае чый-н. жыццёвы шлях, развіццё дзейнасці (кніжн.).
    • Ён быў не толькі братам, а і пуцяводнай зоркай усё жыццё;

• 2) пуцяводная ніць (кніжн.) — тое, што дапамагае знайсці правільны шлях, рашэнне.

пучок, ✂, м.

1. гл. пук.

2. Мноства чаго-н., што разыходзіцца з аднаго месца, адной кропкі.

   • П. прамянёў.

|| прым. пучковы, ✂.

пучыцца, ✂; незак.

Станавіцца выпуклым, узнімацца ўгору.

• Лёд пучыцца.

|| зак. успучыцца, ✂ і выпучыцца, ✂.

пучыць, ✂; незак.

Уздымаць, рабіць выпуклым.

• Вецер пучыць брызент (безас.).

|| незак. успучыць, ✂ і выпучыць, ✂.

|| наз. пучанне, ✂.

пушбол, ✂, м.

Спартыўная камандная гульня з вялікім скураным мячом, які стараюцца прапіхнуць у вароты праціўніка.

• Конны п.

|| прым. пушбольны, ✂.

пушка​¹, ✂, ж.

1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння далёкіх, адкрытых і хуткарухомых цэлей.

2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпраменьвання (спец.).

   • Кобальтавая п.

|| прым. пушачны, ✂.

пушка​², ✂, ж. (разм.).

Тое, што і каробка (у 1 знач.).

• П. запалак.

|| прым. пушачны, ✂.

пушніна, ✂, ж., зб.

Шкуры пушных жывёл, з якіх вырабляюць футра, футравыя тавары.

пушны, ✂.

1. Які мае каштоўнае футра.

   • П. звер.

2. Які з’яўляецца пушнінай, адносіцца да здабычы, апрацоўкі ці да продажу пушніны.

   • П. тавар.
   • П. промысел.
   • П. аўкцыён.