Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

марыйцы, , м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Марый Эл, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. марыйка, .

|| прым. марыйскі, .

марылка, , ж.

  1. Вадкасць, якой насычаюць драўляную паверхню з мэтай афарбоўкі.

  2. Вадкасць, якой мораць насякомых (разм.).

марынаваць, ; незак.

  1. Кансерваваць, нарыхтоўваць што-н. у марынадзе (у 1 знач.).

    • М. грыбы.
  2. перан. Знарок затрымліваць, адкладваць выкананне чаго-н. (разм.).

    • М. справу.

|| зак. замарынаваць, .

|| наз. марынаванне, .

марынад, , м.

  1. Соўс з воцату, прыпраў і алею.

  2. звычайна мн. Замарынаваныя прадукты.

|| прым. марынадны, .

марыніст, , м.

Мастак, які малюе марскія краявіды.

|| ж. марыністка, .

марысты, , (спец.).

Аддалены ад берагоў у бок адкрытага мора.

марыхуана, , ж.

Наркотык, які здабываецца з індыйскіх канапель.

марыцца, ; незак.

Таміцца, мучыцца.

|| зак. намарыцца, .

марыць1, ; незак.

Аддавацца марам, думаць пра ажыццяўленне чаго-н. вельмі жаданага.

  • М. аб спатканні.
  • М. пра цікавае падарожжа.

|| зак. памарыць, .

марыць2, ; незак.

  1. Труціць, знішчаць.

    • М. прусакоў.
  2. Мучыць, мардаваць.

    • М. голадам.
  3. перан. Даводзіць да знямогі ад смеху.

    • М. смешнымі апавяданнямі.
  4. Трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру і моцнасці.

    • М. дуб.

  • Сон морыць каго (разм.) — вельмі хочацца спаць.

|| зак. замарыць, , памарыць, і умарыць, .